Urbex nie odkrywa tego, co jeszcze nieodkryte. Tu odkrywa się to, co już zapomniane. Wybite szyby, zapadnięty dach i rozpadające się schody przyciągają nas i to bardzo. Tak było i tym razem. I upiekliśmy dwie pieczenie na jednym ogniu.
Pierwszą 'pieczenią’ była osławiona już Zofiówka, drugą – Dworek Bojarów – totalnie przypadkowe odkryci, które totalnie nas zaskoczyło.
Table of Contents
Dworek Bojarów – zarys
Obiekt, wybudowany w 1883 roku, przez Konstantego Moësa Oskragiełłę, położony w Otwocku, nad brzegiem rzeki Świder. Parterowa budowla jest jednym z najstarszych obiektów w Otwocku i prawdopodobnie pierwszym o przeznaczeniu uzdrowiskowym. Pacjenci przebywający w ośrodku cierpieli na rożnego typu choroby, takie jak migreny i reumatyzm, które leczono ziołami (przyrodolecznictwo) i dietą.
Dworek Bojarów – Konstanty Moës Oskragiełło
Konstanty urodził się 6.-1.1850 roku w Choroszczy (powiat Białostocki). Po szkole śreniej spędził kilka lat w Niemczech studiując na uczelni techniczno-ekonomicznej. Po zakończeniu studiów zamieszkał w Warszawie gdzie zajmował się handlem i przemysłem. Po niedługim czasie powrócił do Niemiec, aby podjąć studia medyczne (chociaż, bardziej niż praktyką interesował się historią).
Mimo słabego stanu zdrowia, Konstanty podczas studiów wiele podróżował. Mimo testowania różnych (również tych poznanych w odległych zakątkach) sposobów poprawy swojego zdrowia, jego stan się pogarszał. Z czasem zaczął odchodzić od konwencjonalnej medycyny na rzecz innych sposobów leczenia. Propagował wegetarianizm, leczenie słońcem, noszenie wełnianej odzieży, używanie drewnianych sztućców oraz picie kumysu.
Dworek Bojarów – powstanie
Pomiędzy propagowaniem nowych idei i pisaniem (pseudo)naukowych książek, Konstanty postanowił wybudować lecznicę. Dwór Bojarów, złożony z trzech domów, Miał służyć jako uzdrowisko wykorzystujące metody naturalne w celu leczenia dolegliwości pacjentów.
„Zakład leczniczy termopatyczny’ niestety, nie przynosił oczekiwanych zysków, za to pochłaniał coraz więcej środków z kieszeni Oskragiełły (w tych czasach żywienie się warzywami, albo nawet samymi promieniami słońca nie dziwni nikogo, no ale 150 lat temu…).
Konstanty w 1890 zamknął dworek na cztery spusty i wyniósł się do Krakowa. Dekadencki nastrój towarzyszący końcówce XIX wieku skłonił Konstantego w stronę okultyzmu nauk wschodu. Czytał indyjskie Wedy i próbował doszukiwać się podobieństw między mitologią indyjską a słowiańską.
Korespondował z innymi szarlatanami, to znaczy… światowymi przedstawicielami okultyzmu. Ze względu na słabe zdrowie (i brak skuteczności leczenia słońcem oraz dietą wegetariańska) Oskirgiełło zmarł kilka lat później.
Dwotrek Bojarów – Rozwój
W tym czasie dworek Bojarów przejął inny właściciel, który przywrócił świetność lecznicy. Interes szedł tak dobrze, że dworek zamknięto dopiero w 1990 roku. Na terenie Zakładu po wojnie działało także ognisko rzemiosła artystycznego.
Kila lat temu dużą część budynku strawił pożar, jednak dalej można zobaczyć piękne główne wejście lub ‘słynny’ kafelkowy kominek.
