W sumie do końca nie wiedziałam, czy odwiedzić Borobudur czy Prambanan. Każda z tych świątyni jest unikatowa, Każda jest piękna i ma ciekawą historię. Nie mogłam się zdecydować. Postawiłam na rzut monetą, wsiadłam na skuter i ruszyłam w kierunku Borobudur*.
*miałam pojechać na tyle wcześnie, żeby zobaczyć wschód słońca, ale się spóźniłam. A niebo było pochmurne.
Borobudur to wspaniała (i jednocześnie największa oraz jedna z najbardziej skomplikowanych na świecie!) świątynia buddyjska położona w pobliżu Magelang na Jawie w Indonezji.
Table of Contents
Borobudur – początki
Nie ma żadnego zapisu o tym, kto i kiedy dokładnie zbudował Borobudur.
Czas budowy został oszacowany przez porównanie płaskorzeźb na ukrytych fundamentach świątyni z inskrypcjami powszechnie używanymi w królewskich statutach w VIII i IX wieku. Na podstawie przeprowadzonych badań oszacowano, że budowę rozpoczęto prawdopodobnie około 750 roku. Po 75 latach pracy (w 825 roku), za panowania Samaratunggi ,projekt zakończono.
Borobudur – charaktrerystyka
Budowla składa się z dziewięciu ułożonych w stos platform (sześciu kwadratowych i trzech okrągłych), zwieńczonych centralną kopułą.
Ściany i balustrady ozdobione są drobnymi płaskorzeźbami (sztuk 2672), przedstawiającymi sytuacje z życia Buddy, o łącznej powierzchni 2.520 m2.
Centralną kopułę otaczają 72 posągi Buddy (których w całej świątyni jest 504), z których każdy znajduje się wewnątrz perforowanej stupy.
Pionowy podział świątyni Borobudur na podstawę, korpus i nadbudowę doskonale zgadza się z koncepcją Wszechświata w buddyjskiej kosmologii.
Buddyjska kosmologia – krótki opis
Według buddyjskiej kosmologii Wszechświat jest podzielony na trzy nakładające się na siebie sfery: kamadhatu, rupadhatu i arupadhatu. Reprezentują one odpowiednio sferę pragnień, w której jesteśmy związani z naszymi pragnieniami, sferę form, w których porzucamy nasze pragnienia, ale nadal jesteśmy zobowiązani do nazywania i formowania tychże oraz sferę bezforemności, w której nie ma już ani nazwy, ani formy.
W świątyni Borobudur kamadhatu jest reprezentowany przez podstawę, rupadhatu przez pięć kwadratowych tarasów, a arupadhatu przez trzy okrągłe platformy oraz dużą stupę.
Borobudur – charakterystyka (ciąg dalszy)
Cała konstrukcja świątyni przedstawia unikalne połączenie idei kultu przodków, związanych z ideą tarasowej góry, w połączeniu z buddyjską koncepcją osiągnięcia Nirwany (ostatecznego celu duchowego w buddyzmie).
Budowla to – upraszczając – pojedyncza duża stupa. Widok Borobudur z lotu ptaka przedstawia formę gigantycznej tantrycznej mandali buddyjskiej.
Świątynia położona na wzniesieniu między dwoma bliźniaczymi wulkanami i dwiema rzekami. Ogromna ilość kamieni (około 55 000 metrów sześciennych!) użytych do budowy Borobudur, pochodziła z okolicznych rzek. Kamień przycięto, przetransportowano na miejsce i ułożono bez zaprawy. Podczas, gdy większość świątyń została zbudowana na płaskiej powierzchni, Borobudur został zbudowany na skalnym wzgórzu położonym 265 m nad poziomem morza.
Dopiero po prawie tysiącleciu od zakończenia budowy, kiedy Indonezja była częścią Kolonii Brytyjskiej, świątynia zaczęła zyskiwać rozgłos.
Pierwszą fotografię i pierwszą monografię szczegółowych badań Borobudur opublikowano w 1873 roku.
Borobudor na liście Światowego Dziedzictwa Unesco
Największy projekt renowacji świątyni miał miejsce w latach 1975-1982 (w ostatnim roku renowacji Obiekt wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa).
Borobodur (razem z inną świątynią – Prambanan) to dwie najpopularniejsze atrakcje w Indonezji odwiedzane przewz około 5 milionów ludzi rocznie.
Lokalizacja: Jl. Badrawati, Kw. Candi Borobudur, Borobudur, Kec. Borobudur, Magelang, Jawa Tengah, Indonezja
Ceny biletów: 25$ bilet normalny. Dzieci i studenci 15$ (polska legitymacja studencka działa).
Czy warto?
Jeżeli przebrnęliście przez powyższy tekst – brawo dla Was 🙂
Teraz pewnie zastanawiacie się, czy warto odwiedzić to miejsce (bo nie oszukujmy się – cena w parowaniu do ogólnego kosztu życia w Indonezji jest dość wysoka…).
Powiem Wam, że warto. Warto poogdlądać scenki z zycia buddy, warto zachwycicś się ogromem budowli. warto wejść na samą górę i rozkoszować się pięknym widokiem, (albo, jeżeli Wam się uda wschodem/zachodem słońca).
Jednak postarajcie się być jak najwcześniej. Ja zwiedzałam od 6 do 9 rano, wychodząc przedzierałam się przez tłumy turystów!
Nie dajcie się też naciągnąć osobom sprzedającym pamiątki w drodze do wyjścia – mają strasznie wygórowane ceny. Wychodząc z obszaru biletowanego i tak musicie przejść przez bazar (innej drogi nie ma). Tam ceny pamiątek są dużo bardziej przystępne (i, oczywiście – można się targować!
