Film „Tysiąc papierowych żurawi” („One Thousand Paper Cranes”), opowiada historię Sadako Sasak, Dziewczynki, która przeżyła bombardowanie Hiroszimy.
Table of Contents
Tysiąc papierowych łabędzi – historia prawdziwa
Sadako miała dwa lata, gdy bomba atomowa została zrzucona na Hiroszimę. W chwili wybuchu dziewczynka znajdowała się 2 kilometry od epicentrum. Większość sąsiadów zginęła, ale Sadako w ogóle nie odniosła obrażeń, Do czasu siódmej klasy (1955), była normalną, szczęśliwą dziewczyną. Pewnego dnia po ważnym wyścigu sztafetowym, w którym pomogła wygrać zespołowi, poczuła się wyjątkowo zmęczona i oszołomiona. Po pewnym czasie zawroty głowy odeszły – Sadako zrzuciła to na karb wysiłku fizycznego. Niestety – złe samopoczucie powróciło po kilku dniach, doprowadzając do omdlenia Rodzice Sadako zabrali ją do szpitala Czerwonego Krzyża, gdzie po badaniach stwierdzono u dziewczynki białaczkę . Ta choroba z prawie 100-procentową śmiertelnością była wynikiem oddziaływania promieniowania powstałego po wybuchu bomby atomowej.
Tysiąc papierowych żurawi- żywa legenda
Według japońskiej legendy żuraw (święty ptak w Japonii) żyje sto lat. Jeżeli człowiek cierpiący na jakąś chorobę złoży 1000 papierowych żurawi, to wyzdrowieje.
Sadako postanowiła złożyć 1000 żurawi w nadziei, że odzyska zdrowie. Rodzina dziewczynki bardzo się o nią martwiła. Często przychodzili odwiedzać ją w szpitalu, aby pomóc jej w składaniu origami. Po złożeniu 500 żurawi dziewczynka poczuła się lepiej, a lekarze powiedzieli, że może wrócić do domu na krótki czas. Niestety ale pod koniec pierwszego tygodnia wróciły zawroty głowy i zmęczenie i musiała wrócić do szpitala. Sadako nadal składała żurawie, mimo że odczuwała wielki ból. Nawet pdczas pobytu w szpitalu próbowała być wesoła i pełna nadziei. Niedługo potem, gdy jej rodzina stała przy łóżku, Sadako poszła spać spokojnie, by nigdy więcej się nie obudzić. Złożyła w sumie 644 papierowych żurawi. Wszyscy byli bardzo smutni. Trzydziestu dziewięciu kolegów z klasy Sadako poczuło się zasmuconych stratą bliskiego przyjaciela i postanowiło stworzyć pomnik papierowego żurawia, by ją uczcić. Słowo szybko się rozprzestrzeniło. Uczniowie z 3100 szkół i 9 krajów przekazali pieniądze na ten cel.
Tysiąc papierowych żurawi – ku pamięci
Dnia 5 maja 1958 r., prawie 3 lata po śmierci Sadako, zebrano wystarczająco dużo pieniędzy na budowę pomnika na jej cześć. Pomnik Pokoju Dziecięcego znajduje się w centrum Parku Pokoju w Hiroszimie, w pobliżu miejsca, w którym upuszczono bombę atomową. W ceremonii odsłonięcia wzięło udział wiele dzieci, które pomogły w stworzeniu statuy. Dzieci z całego świata wciąż wysyłają złożone papierowe żurawie, które umieszcza się pod statuą Sadako. Czyniąc to, mają to samo życzenie, które jest wygrawerowane na podstawie posągu:
To jest nasz krzyk, to jest nasza modlitwa, Pokój na świecie
Tysiąc papierowych łabędzi – film
Evan Rachel Wood wraz z Jimem Sturgessem i Shinobu Terajimą zagrają w filmie „One Thousand Paper Cranes”. Obraz powiada o historii Sadako oraz Eleanor Coerr, autorce książki na podstawie życia dziewczynki „Sadako and the Thousand Paper Cranes”.
Scenariusz do filmu stworzył Ben Bolea. Reżyserią zajmie się Richard Raymond. Producentami są Ian Bryce, Richard Raymond i Irene Yeung. Evan Rachel Wood wcieli się w rolę autorki Eleanor Coerr, wówczas marzącej o karierze dziennikarskiej, która postanowiła zrobić wszystko, aby świat poznał historię Sadako. 22 lata po śmierci dziewczynki książka ta stała się światowym bestsellerem.
Historia Sadako jest elementem wystaw w muzeach poświęconych zagrożeniom atomowym, np w Hospital in the rock w Budapeszcie lub muzeum Czarnobyla w Kijowie.
