Tunele Cu Chi - Tunelowe szczury w akcji!

Dla fanatyków historii (takich jak ja) i dla tych, którzy lubią niecodzienne atrakcje (takich jak Krzysiek) – tunele Cu Chi to atrakcja idealna. Niecodzienne spotkanie z historią i walka z nagłą klaustrofobią to sponsorzy tej wycieczki 🙂

Aby walczyć z lepiej zaopatrzonymi siłami amerykańskimi i południowowietnamskimi, komunistyczne oddziały partyzanckie znane jako Viet Cong (VC) wykopały dziesiątki tysięcy kilometrów tuneli. Najbardziej znana jest rozległa sieć biegnącą pod dzielnicą Cu Chi, która znajduje się na północny zachód od Sajgonu.

Żołnierze używali tych podziemnych tras do transportu i magazynowania zapasów, oraz oraz do przemieszczania się. Tunele były też miejscem ataków z zaskoczenia, po których żołnierze VC mogli bezpiecznie zniknąć pod ziemią. Aby zwalczyć taktykę partyzancką, USA i Wietnamczycy z Południa oddelegowali grupy wyszkolonych żołnierzy do badania tulei w celu wykrycia pułapek i obecności wrogiego oddziału.

Table of Contents

Tunele Cu Chi – powstawanie

Siły komunistyczne zaczęły kopać sieć tuneli pod zarośniętym dżunglą terenem Południowego Wietnamu pod koniec lat 40. XX wieku. Tunele często wykopywano ręcznie, tylko na krótką odległość. W miarę, jak Stany Zjednoczone coraz bardziej eskalowały swoją obecność wojskową w Wietnamie, w celu wsparcia niekomunistycznego reżimu w południowym Wietnamie, siatka tuneli rozrastała się. stopniowo rozbudowywały tunele. W szczytowym okresie wojny sieć tuneli Cu Chi łączyła bazy wsparcia VC na odległość około 250 kilometrów, od obrzeży Sajgonu aż do granicy z Kambodżą.

Działania USA polegały głównie na bombardowaniu celu z powietrza, co skutkowało ukrywaniem się żołnierzy PAVN i VC w tunelach. Tam planowały swoje działania partyzancką przeciwko znacznie lepiej zaopatrzonemu wrogowi. Na terenach silnie zbombardowanych ludzie spędzali większość swojego życia pod ziemią (tunele mogły pomieścić całe wioski). Podziemne pomieszczenia zagospodarowano na mieszkania, kuchnie, fabryki uzbrojenia, szpitale i schrony. W niektórych rejonach istniały nawet duże teatry i sale muzyczne, aby zapewnić rozrywkę żołnierzom!

Tunele Cu Chi podczas wojny

Oprócz zapewnienia podziemnego schronienia, tunele Cu Chi pełniły kluczową rolę podczas operacji bojowych, głównie jako baza dla ataków na Sajgon. Żołnierze Viet Congu kryjący się w tunelach zastawiali liczne pułapki dla piechoty amerykańskiej i południowowietnamskiej (tzw booby traps). Aby zwalczyć taktykę partyzancką, siły amerykańskie w końcu wyszkolą niektórych żołnierzy do działania jako tak zwane „szczury tunelowe”. Ci żołnierze (zazwyczaj o niewielkim wzroście) spędzają godziny na poruszaniu się w ciasnych, ciemnych tunelach. Mieli za zadanie wykryć pułapki i zwiad dla wrogich oddziałów .

Tunele Cu Chi – Operacje wojenne

W styczniu 1966 roku około 8 tysięcy amerykańskich i australijskich żołnierzy próbowało zniszczyć obszar Cu Chi podczas Operacji Crimp. Po tym, jak bombowce B-52 zrzuciły dużą ilość materiałów wybuchowych na obszar dżungli, oddziały przeszukały obszar w poszukiwaniu działań wroga. Poszukiwania jednak zakończyły się niepowodzeniem, ponieważ większość sił komunistycznych zniknęła w sieci podziemnych tuneli.

Rok później około 30 tysięcy żołnierzy USA rozpoczęło operację Cedar Falls, atakując komunistyczną fortecę w prowincji Binh Duong. Tam, według doniesień, miało się znajdować kolejne 'podziemne miasto’. Po atakach bombowych i defoliacji pól ryżowych oraz dżungli, amerykańskie buldożery ruszyły, aby zniszczyć sieci podziemnych tuneli. Oddziały PAVN i VC wycofały się na kilka miesięcy z tych terenów. Na początku 1968 roku znowu użyły kompleksu jako twierdzy w ataku na Sajgon podczas ofensywy Tet.

Tunele Cu Chi – atrakcja turystyczna

Mówi się, że co najmniej 45 000 wietnamskich mężczyzn i kobiet zginęło w obronie tuneli Cu Chi podczas wojny. Po zdobyciu Sajgonu przez wojska PAVN w 1975 r. Wietnamski rząd postanowił zachował kompleks tuneli. Odwiedzający Wietnam cofnąć się w czasie i zobaczyć, jak żyli żołnierze armii północnowietnamskiej. Turyści mogą zobaczyć centra dowodzenia i pułapki, strzelać z karabinu AK-47 na strzelnicy, a nawet spróbować typowych potraw, którymi posilali się żołnierze w tunelach .